Góra Sobień

Pomiędzy Sanokiem a Leskiem, po prawej stronie doliny Sanu, wznosi się odosobnione wzgórze, dawniej z ruska zwane Hryni Horb, dziś znane jako Góra sobie. Bardzo strome i zalesione wzgórze, o charakterze z natury wybitnie obronnym, ma wysokość 346 m i wznosi się ok 50 m ponad dolinę rzeki. Na jego kulminacji sterczą ruiny średniowiecznego zamku sobie. Wzgórze posiada także nieprzeciętne walory przyrodnicze i w całości objęte jest ochroną.

Warownia sięga początkami XIII wiek. Wówczas to na wzgórzu zbudowano drewniano-ziemny gródek, który jeszcze w tym stuleciu, przypuszczalnie podczas najazdu Tatarów, został zniszczony. Na zgliszczach powstał potem zamek drewniany otoczony kamiennym murem, a następnie – prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku – zamek murowany w typie średniowiecznym. Uległ on jednak zniszczeniu i został ponownie odbudowany w połowie XIV wieku. W ostatniej fazie rozwoju warownia składała się z murowanego zamku oraz otoczonego ziemnymi wałami.

Na szczycie wzgórza, wśród zwalisk kamieni, sterczą resztki potężnych murów obronnych, pozostałości baszty i zabudowań mieszkalnych z elementami gotyckiej kamieniarki i – co ciekawe – kanałów średniowiecznego systemu centralnego ogrzewania. Na tzw. przedzamczu można dostrzec zarysy ziemnych obwarowań.