Zamek w Krasiczynie

Niespełna 10 km na zachód od Przemyśla, w rozszerzeniu doliny Sanu okolonej wzniesieniami Pogórza Przemyskiego, rozłożyły się zabudowania wsi Krasiczyn szczycącej się posiadaniem wspaniałego zamku, powszechnie uważanego za jeden z klejnotów polskiej architektury doby renesansu. Dokładnie pośrodku wsi rozciąga się rozległy park, w głębi którego usytuowany jest zamek, a na obrzeżach rozmieszczone są dawne zabudowania gospodarcze folwarku, obecnie wykorzystywane w celach turystycznych.

Źródła historyczne stwierdzają, że już w połowie XVI wieku na terenie wioski Śliwnica istniał zamek należący do Krasickich. Pierwotnie było to drewniano – ziemne fortalicjum z murowanym budynkiem bramnym, którego pozostałości odkryto w murach północnego skrzydła obecnego zamku. Zamek zbudowany jest na narysie czworoboku z czterema cylindrycznymi basztami na narożach: Boską, Papieską, Królewską i Szlachecką oraz wysoką wieżą bramną na osi kurtyny zachodniej. Historyczne nazwy baszt związane są z ich dawnym przeznaczeniem.

Park krasiczyński należy do najcenniejszych ogrodów krajobrazowych w Polsce. Zajmuje obszar o powierzchni 9 ha, charakteryzuje się oryginalnym układem przestrzennym, w którym dominuje duży staw oraz rozplanowaniem kompozycji roślinnych i różnorodnością gatunków. Początki założenia parkowego sięgają czasów powstania zamku. Z tego okresu zachowały się jeszcze ślady geometrycznych ogrodów. Na terenie parku rośnie blisko 20 gatunków drzew i krzewów, w tym wiele obcego pochodzenia.