Pieszo po Pogórzu Dynowskim
Analizowany obszar Pogórza Dynowskiego oraz najbliższe okolice jest bardzo dobrym terenem do uprawiania turystyki pieszej. Warunki przyrodnicze, ukształtowanie terenu, jak i szczególna atmosfera tych miejsc tworzą dobre warunki do pieszych wędrówek. Liczne szlaki piesze umożliwiają uprawianie tej formy turystyki przez różne grupy turystów, począwszy od najmłodszych, poprzez młodzież jak i starszych. Każdy, nawet najbardziej wymagający turysta, znajdzie wśród różnorodnych szlaków ciekawy dla siebie.
Na kolejnych stronach przewodnika znajdziesz propozycje tras pieszych.
Bo droga jest celem!
Trasa: Niebieskim szlakiem z widokiem na San
-
Dynów – Dylągowa – Żohatyn
Proponowany odcinek trasy stanowi część Niebieskiego Szlaku Karpackiego (Rzeszów/Biała-Grybów) - który jest drugim pod względem długości szlakiem w Polsce, cała jego trasa obejmuje 440 km. Jego trasa prowadzi przez malownicze tereny obszaru Pogórza Dynowskiego, aby po przekroczeniu linii Sanu w Dynowie naturalnie przejść Pogórze Przemyskie. Z krajoznawczego punktu widzenia omawiany szlak niebieski należy zaliczyć do bardzo atrakcyjnych, gdyż jego trasa widzie nie tylko przez atrakcyjne dla oka wzniesienia Pogórza, malownicze obszary leśne ale również przez bogate w walory kulturowe miejscowości takich jak Dynów czy Dąbrówka Starzeńska.
Opis szlaku:
Szlak można rozpocząć w dowolnym miejscu w zależności od tego jak dużo mamy czasu oraz jaką mamy kondycję. My proponujemy rozpocząć trasę w Dynowie przy dworcu kolei wąskotorowej i zakończyć w Żohatynie. W ten sposób wędrować odcinkiem niebieskiego szlaku, który przechodzi przez obszar Związku Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego. Wyruszamy spod zabytkowego dworca kolejki wąskotorowej w Dynowie (po uprzednim jego zwiedzeniu oczywiście) (1). Skręcamy w lewo na drogowy most na Sanie i przechodzimy na drugą stronę. Za mostem skręcamy w prawo. Tutaj szlak schodzi z drogi skręcając w lewo pod stromą górkę. Prowadzi nas na punkt widokowy „Przy niebieskim szlaku” (2). Stąd roztacza się piękny widok na San, Dynów i okolice. Mamy tutaj przygotowaną infrastrukturę w postaci zadaszenia, podestu, ławek, a więc warto spędzić tutaj trochę czasu. Dalej szlak idzie przez las, wiedzie wzdłuż drogi , potem znów przez las, by doprowadzić nas do Żohatyna. Tutaj możemy zakończyć naszą wędrówkę lub kontynuować dalej niebieskim szlakiem.
Trasa: Żółtym szlakiem na punkt widokowy w Łubnie
-
Dynów - Łubno
Długość ścieżki: 6 km (w obie strony)
Za znakowanie tego szlaku odpowiedzialny jest oddział rzeszowski PTTK. Proponowana trasa stanowi doskonały pomysł na weekendowe popołudnie. Jest ona częścią dłuższego żółtego szlaku, który łączy Dynów z Czudcem na długości ok. 43 km. Punkt widokowy na szczycie w Łubnie zapewni piękne widoki wokół, a infrastruktura w postaci podestu i ławki miejsce do odpoczynku. Nie należy jednak lekceważyć trasy, gdyż już praktycznie od początku pnie się ona w górę.
Opis trasy:
Wyruszamy z centrum Dynowa gdzie tabliczka kieruje nas na prawo. Mijamy po prawej kościół pw. Św. Wawrzyńca (1). Idziemy ulicą Rynek, Mickiewicza i skręcamy w prawo w ulice Ożoga. Szlak prowadzi nad wzdłuż drogi pod górę. Po prawej stronie piękny widok na Dynów i okolice. Dochodzimy do kapliczki, która stoi pod okazałym kasztanem (2). Tutaj należy zachować czujność ponieważ szlak będzie skręcał w lewo w polną drogę, która zaprowadzi nas na punkt widokowy, gdzie możemy odpocząć. Oczywiście możemy kontynuować wędrówkę aż do Czudca tym szlakiem, albo po odpoczynku wrócić tą samą trasą do Dynowa.
Trasa: Zielonym szlakiem z przystaniem przy starożytnych kurchanach
-
Średnia - Helusz - Patryja (438 m) - Hucisko Nienadowskie - Mechowa Góra (447 m) - Huta Drohobycka - Laskówka - Bachórz
Odcinek ten jest częścią dłuższego szlaku, który biegnie od Przemyśla aż do Bachórza na długości 54 km. Szlak przebiega przez Pogórze Dynowskie i biegnie niemalże cały czas wśród wzgórz, od tych bardziej zalesionych do tych widokowych. Do niedawna szlak ten kończył się w Dynowie. Nadal istnieje jednak możliwość dotarcia do Dynowa, gdyż z Bachórza do Dynowa prowadzi 4 kilometrowy odcinek szlaku niebieskiego.
Opis trasy
Proponowany odcinek trasy rozpoczynamy we wsi Średnia przy zejściu szlaku z drogi asfaltowej w leśną. Na początku znajduje się wiata z ławkami gdzie można nabrać sil przed wędrówką (1). Wędrujemy przez las by po prawej stronie zobaczyć znajdujące się przy drodze starożytne kurchany - czyli mogiły kultury ceramiki sznurkowej (2). Na ich temat możemy poczytać więcej z tablicy informacynej. Dochodzimy do lasu, w którym jest nie lada plątanina ścieżek, dlatego prócz bacznego wypatrywania znaków szlaku, warto korzystać z kompasu i mapy. Mijamy zabudowania Helusza (przysiółka), potem możemy wejść na szczyt Patryi (439 m n.p.m.) z pięknymi widokami, następnie na chwilę nasza trasa połączy się ze szlakiem żółtym, a wędrując dalej mamy szansę wejść na najwyższy wierzchołek na tej trasie Mechowa Góra (447 m n.p.m.). Podążamy dalej szlakiem by dojść do Laskówki. Wędrując dalej napotkamy szlak niebieski, który łączy się tutaj z naszym zielonym i biegnie do Bachórza. Tutaj po ciężkiej wędrówce możemy posilić się w Karczmie pod Semaforem. Może nawet załapiemy się na kurs kolejki wąskotorowej do Dynowa albo Rzeszowa? Stąd również można niebieskim szlakiem dojść do Dynowa i tam zakończyć naszą trasę.
Ciekawostka: Karczma pod Semaforem na szlaku „Podkarpackie Smaki” Drewno i kamień, z których zbudowana jest karczma, wkomponowują się w piękny krajobraz Pogórza Dynowskiego. W tym kultowym już miejscu zjeść można tradycyjne dania kuchni regionalnej i polskiej, m.in. proziaki z masłem, żur dynowski, pierogi, kartoflankę czy chleb wiejski ze smalcem.
Trasa: Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna „Kopaniny”
-
Długość ścieżki: 3 km; Czas przejścia: 2-2,5 h
Dla tych którzy oprócz zwiedzania lasu i podziwiania go chcą dowiedzieć się czegoś o przyrodzie Pogórzy i gospodarce leśnej tu prowadzonej, leśnicy przygotowali ścieżkę przyrodniczo-leśną. Położona jest w północno-zachodniej części Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego. Początek swój bierze za miejscowością Dąbrówka Starzeńska przy drodze leśnej Dąbrówka Starzeńska-Żohatyn, natomiast terytorialnie ścieżka położona jest na terenie miejscowości Dylągowa. Trasa ścieżki jest średnio trudna, w części występuje strome zejście. Koniecznie należy zabrać ze sobą dobre obuwie terenowe.
Opis trasy
Ścieżka przedstawia charakterystykę lasów Pogórza, rolę mikrosiedlisk w lesie, rolę martwego drewna w ekosystemie leśnym oraz niektóre zagadnienia leśnictwa takie jak ochrona lasu przed zwierzyną, pozyskanie drewna i wiele innych. Warunki klimatyczne i topograficzne sprzyjają występowaniu wielu gatunków drzew, stąd siedliska leśne cechuje duża różnorodność gatunkowa. Ścieżka przebiega przez teren występowania rzadkich roślin takich jak wawrzynek wilczełyko czy lilia złotogłów oraz zwierząt takich jak kumak górski, orlik krzykliwy i bocian czarny. Występuje tu roślinność charakterystyczna dla zbiorowiska leśnego zwanego podgórską formą buczyny karpackiej. Na początku ścieżki można zobaczyć odkrywkę fliszu karpackiego pochodzącego z okresu trzeciorzędu.
Na trasie ścieżki urządzone jest stanowisko czynnej ochrony płazów. Dobrą informacją dla turysty będzie to, ze walory przyrodniczo-krajobrazowe ścieżki opisane są na 8 tablicach przystankowych, a jej trasa oznakowana jest strzałkami wskazującymi kierunek zwiedzania. Przydatną informacją może być również fakt, że nieopodal ścieżki (200 m od początku ścieżki) znajduje się pole biwakowe Niezapominajka.
Trasa: Trasa turystyczna „Trzy ścieżki tożsamości - środowisko, historia, kultura”
-
Dubiecko – Wybrzeże – Piątkowa – Słonne – Podbukowina – Winne – Dubiecko.
Długość: 23 km
Trasa turystyczna, wytyczona w 2007 r., prowadzi po najatrakcyjniejszych punktach historycznych oraz przyrodniczych związanych tematycznie z nazwą ścieżki. Zorganizowana została tak, aby każdy miał okazję zetknąć się z najbardziej urokliwymi zakątkami okolicy, a także zobaczyć miejsca najważniejsze dla tak przecież ciekawej i trudnej historii tych ziem. Całość trasy liczy ok. 23 km. Trasa ścieżki jest odpowiednio znakowana w postaci znaków graficznych oraz tablic informacyjno-poglądowych zawierających mapy przebiegu ścieżki oraz informacje na temat wybranych obiektów i punktów przy których są rozmieszczone.
Ze względu na charakter trasy doradzamy, aby nie planować przejście całej pętli szlaku (choć oczywiście jest to możliwe) w ciągu jednego dnia - ok. 23 km. Możemy podzielić go na krótsze odcinki w zależności od możliwości i kondycji piechurów np.
– Wybrzeże – Słonne (bez schodzenia do Piątkowej) o długości trasy 8 km.
– Rezerwat „Kozigarb”- rezerwat „Broduszurki” (odcinek edukacyjny) o długości trasy 4,5 km
– Dubiecko - Rezerwat „Broduszurki” o długości trasy 4 km (możliwy dojazd rowerem)
– „Mała pętla piątkowska” od Cerkwi w Piątkowej do miejsca widokowego na wzniesieniu 433 m n.p.m. i z powrotem o długości trasy 5,5 km.Opis całej trasy:
Wędrówkę proponujemy rozpocząć w Dubiecku. Na Rynku pod okazałym jesionem znajduje się pierwsza tablica obrazująca trasę tego szlaku. Należy kierować się na zachód (w stronę Dynowa), by przed Kresowym Domem Sztuki (1) skręcić w lewo na drogę prowadzącą do Wybrzeża. W czasie II wojny światowej hitlerowcy wybrukowali spory odcinek tej drogi z Dubiecka do Wybrzeża płytami nagrobnymi z cmentarza żydowskiego. Tutaj przechodzimy przez kładkę (2) na drugi brzeg Sanu i skręcamy w prawo. Na uwagę zasługuje wierzchołek wzgórza wznoszący się 65 m nad poziom rzeki. Jest to grodzisko, które zostało zniszczone prawdopodobnie w 1260 r. podczas odwrotu wojsk tatarskich. Mijamy grodzisko i idąc trasą szlaku dochodzimy do polany śródleśnej, na skraju której znajduje się duży drewniany krzyż. Pniemy się w górę, by po około 30 minutach przez las i wąwozy dojść do rozległych pól - teren po byłej wsi Górna Połchowa. Jedną z nielicznych pamiątek po wsi jest kapliczka, którą spotkamy na naszej trasie. Opuszczamy rozległe pola i łąki i wchodzimy ponownie w głąb lasu, gdzie dotrzemy do stanicy turystycznej. Kontynuując dalej wędrówkę wspinamy się na najwyższy punkt w okolicy – Górę Łubienkę (449 m npm). Skręcamy w prawo w kierunku Piątkowej gdzie warto zobaczyć cerkiew parafialną p.w. św. Dymitra z 1732 r. (3)
Wychodząc z drogi spod cerkwi na drodze asfaltowej skręcamy w lewo by po ok. 800 m stromo pod górę skręcić w prawo w kamienistą drogę. Na szczycie polany na skraju lasu szlak rozchodzi się na: Słonne i Wybrzeże (4). Idąc prosto, schodzimy drogą leśną stromo w dół (5), która zaprowadzi nas do kładki nad Sanem (6) do Słonnego. Przechodzimy przez kładkę i skręcamy w lewo, by wędrować wzdłuż Sanu. Droga przechodzi w szutrową. Ścieżka skręca w prawo stromo pod górę do rezerwatu „Kozigarb” (7). Na tym odcinku spotkamy wiele ciekawych tablic edukacyjnych opisujących życie lasu. Szczególnie interesującym miejscem na obrzeżach rezerwatu jest aleja dębowa, którą wiedzie nasza trasa. Dochodzimy do miejscowości Podbukowina gdzie szlak prowadzi nas do torfowiskowego rezerwatu „Broduszurki” (8). W rezerwacie urządzona jest ścieżka dydaktyczno - przyrodnicza "Winne-Podbukowina". Z rezerwatu, drogą wiodącą przez wieś Winne, dochodzimy do podnóża wzniesienia zwanego Łysą Górą. Przy kapliczce, znajdującej się przy skrzyżowaniu dróg, skręcamy w lewo, po prawej mijamy północny stok Łysej Góry. Zaraz ukaże się widok na Dubiecko - na pierwszym planie kościół parafialny i Kresowy Dom Sztuki. Skręcamy w prawo i polną drogą dochodzimy do cmentarza „ruskiego” (9). Stąd dochodzimy do drogi asfaltowej Dubiecko – Wybrzeże zamykając pętlę naszej trasy.