Sine Wiry

Lokalizacja: pow. leski, gm. Cisna, Czarna, Solina
Typ: Krajobrazowy

Rezerwat „Sine Wiry” utworzony został w roku 1987. Zajmuje areał 450,49 ha.

Jest to jeden z najciekawszych rezerwatów w Karpatach pod względem różnorodności biologicznej i form krajobrazu. Ochroną objęto przełomowy odcinek rzeki Wetliny, aż do jej ujścia do Solinki oraz zbocza wzniesień Połoma i Szczycisko ze starym naturalnym lasem bukowo-jodłowym. Lasy pokrywają 87% powierzchni rezerwatu. Przeważa buczyna karpacka, ale spotkamy też fragmenty pięknych borów jodłowych. Występuje tu również jaworzyna karpacka, w której występuje języcznik zwyczajny – rzadka paproć o nie podzielonych liściach. Na łąkach możemy spotkać wiele roślin chronionych. Rośnie tu m.in. mieczyk dachówkowaty, goździk skupiony, tojad wschodniokarpacki oraz lulecznica kraińska. Tereny otwarte są miejscem bytowania wielu gatunków owadów – to prawdziwy raj dla motyli. Polują tu także ptaki drapieżne, które zakładają gniazda w pobliskich lasach – m.in. orły przednie i orliki krzykliwe. W rezerwacie można zobaczyć tropy, a czasami nawet spotkać niedźwiedzie, wilki i rysie. Występują tu także jelenie i żubry. Zwiedzanie rezerwatu ułatwiają dwie ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.

Na mapach Bieszczadów wydawanych w latach 80. XX wieku możemy zobaczyć Szmaragdowe Jeziorko. Powstało w 1980 roku po lipcowych ulewach, kiedy do Wetliny osunęło się zbocze Połomy. Osuwisko spiętrzyło wodę tworząc jezioro o powierzchni hektara. Przez lata akwen zamulił się i dzisiaj praktycznie nie istnieje. Pozostała po nim szeroka kamienista plaża. Na współczesnych mapach nie ma już nazwy Szmaragdowe Jeziorko. Turyści docierający do kaskady rzeki Wetliny w miejscu dawnego osuwiska uważają, że to właśnie są Sine Wiry. Naprawdę znajdują się one nieco wyżej.

Fot. A.Krzykwa