POLANKI

Lokalizacja: Bykowce, gm. Sanok, powiat sanocki

Cel utworzenia: Głównym celem wytyczenia ścieżki jest leśny rezerwat przyrody „Polanki” utworzony dla ochrony dobrze zachowanych fragmentów buczyny karpackiej w Górach Słonnych.

Wskazówki dojazdu samochodem: Ścieżka znajduje się 8 km od centrum Sanoka, dojazd komunikacją publiczną MKS z Sanoka w kierunku Załuża lub Bykowiec. Parking, znajduje się po lewej stronie drogi, tuż przy wejściu na ścieżkę, w pobliżu pomnika Żołnierzy Września.

Długość trasy: 2 km, czas przejścia ok. 2 godz.

Infrastruktura turystyczna: Na początku ścieżki znajduje się wiata z wyznaczonym miejscem na ognisko. Ścieżka opatrzona jest w 10 przystanków tematycznych z tablicami informacyjnymi. W niektórych miejscach pojawiają się udogodnienia w postaci schodów i poręczy. Ścieżka oznaczona jest białymi kwadratami z czerwonym paskiem pośrodku.

Opis trasy: Rezerwat przyrody „Polanki” powstał w 1996 r. na powierzchni 192 ha. Oprócz lasów bukowo-jodłowych w rezerwacie występują też niewielkie fragmenty grądów. W drzewostanie można spotkać wiele przeszło 100-letnich buków, ale także jodły i jawory. Przystanek pierwszy pokazuje nam różne gatunki drzew liściastych, w tym buki, dęby szypułkowe i olsze czarne. Na kolejnym przystanku nr 2 znajdują się informacje na temat roli jaka pełni najniższa warstwa drzewostany, czyli podszyt, który tworzą tu m.in. leszczyna, bez czarny, dereń i kruszyna. Zaś na przystanku nr 3 otrzymujemy informację o ptakach jakie tu się gnieżdżą, a są to m.in. drozdy, dzięcioły czarne (ślady jego żerowania w postaci dużych owalnych wykutych otworów są widoczne na kolejnym przystanku), kowaliki, muchołówki, sikory, pełzacze. Przy przystanku nr 4 znajdują się liczne okazy potężnych jodeł o pomnikowych rozmiarach. Jeden z okazów tego gatunku drzewa rosnący w rezerwacie „Polanki” ma 400 cm obwodu, a jego wiek jest szacowany na ponad 200 lat. Na przystanku nr 5 zostały omówione grzyby, które wpływają na choroby drzew i niszczenie ich wewnętrznego drewna, z kolei wędrując dalej można zobaczyć urządzenia służące dokarmianiu zwierząt – paśniki i lizawki. Na przystankach nr 6 i 7 można zobaczyć różne warianty buczyny karpackiej, w tym typowy, ubogi oraz żyzny. W runie rezerwatu „Polanki” można spotkać rzadkie gatunki roślin, m.in. języcznik zwyczajny, lilia złotogłów, parzydło leśne, storczyk plamisty i gnieźnik leśny. Wiosną ozdobą dna buczyny jest gajowiec żółty, miodunka ćma, groszek wiosenny, zawilec gajowy i żółty, żywiec gruczołowaty i cebulkowaty. Pozostałe to żywokost sercowaty, kopytnik pospolity, gajowiec żółty oraz wschodnio-karpacki gatunek - sałatnica leśna. Z kolei przystanki 8 i 9 poświęcone są wilgotnym dolinom górskich potoków, w pobliżu znajdują się także źródła wód mineralnych – żelazinkowego (stąd rdzawe zabarwienie płynącej wody) i siarkowodorowego.  Następny przystanek nr 10 znajduje się na końcu trasy ścieżki przyrodniczej przy wyjściu w kierunku szosy.

Ciekawostka: W pobliżu tego przystanku nr 2 została odnaleziona kopanka ziemna z XIX wiek, która służyła do wydobywania w bardzo prymitywny sposób ropy naftowej. Także dawna nazwa tego miejsca „Ripne”, które oznacza bogate w ropę, ma z tym ścisły związek.

Informacja: Ścieżkę można odwiedzać przez cały rok ale z uwagi na kwitnące rośliny runa polecana jest wiosna (III-V). Teren o urozmaiconej rzeźbie terenu, średnio trudny do przejścia, bez bardzo stromych podejść.
Warto wiedzieć: W rezerwacie spotkamy wiele interesujących bezkręgowców, w tym rzadkie i chronione owady: kilkanaście gatunków chrząszczy z rodziny biegaczowatych, wynurta, kostrzenia, pazia żeglarza, niepylaka mnemozynę oraz giganta wśród europejskich motyli nocnych zmierzchnicę trupią główkę. Z ptaków spotkać tu możemy kosa (zdj.), rudzika, grubodzioba czy strzyżyka.

Więcej informacji na temat rezerwatu mozna znaleźć tutaj: Rezerwat "Polanki"

Fot. M.Pociask, M.Sebastianka