Cerkiew w Radrużu

W górnym krańcu wsi zachował się grekokatolicki zespół cerkiewny, powszechnie uważany za jeden z cenniejszych zabytków drewnianej architektury w Polsce. Charakteryzują go niezwykle interesujące rozwiązania architektoniczne i przestrzenne. Usytuowany w dolinie Radrużki, na niewysokim pagórku, posiadał niegdyś charakter obronny. Centrum zespołu tworzy drewniana cerkiew pw. Św. Paraskewy okolona wieńcem starych drzew i solidnym murowanym ogrodzeniem z bramą, dzwonnicą i murowanym domkiem diaka.

Obecna cerkiew wzniesiona została zapewne w na początku XVII wieku, niewątpliwie w miejscu starszej budowli. Odnośnie czasu jej powstania nie ma jednak wśród znawców jednolitego stanowiska.
Cerkiew posiada konstrukcję zrębową i tradycyjny układ trójdzielny składający się z prezbiterium, nawy i babińca. Wysoka prostokątna nawa nakryta jest dachem namiotowym zwieńczonym wieżyczką. Prezbiterium i babiniec, znacznie niższe, przykrywają dachy dwuspadowe. Budowlę obiegają dookoła szerokie soboty wsparte na słupach. Całość jest kryta i szalowana gontami.

Obecnie cerkiew nie jest użytkowana, ale pomimo tego utrzymana jest w bardzo dobrym stanie. Dwukrotnie w latach 60 i 90 XX wieku była poddana gruntownej restauracji. Obiekt udostępniony jest do zwiedzania w dniach i godzinach określonych na tablicy informacyjnej oraz indywidualne życzenie, po zgłoszeniu w pobliskim domu.