Torfy

Lokalizacja: pow. dębicki, gm. Czarna Tarnowska
Typ: florystyczny

Utworzony został w roku 1987, na powierzchni 11,66 ha we wsiach Głowaczowa i Chotowa. Na obszarze chronionym występuje mozaika siedliskowa: od torfowiska wysokiego przez bór bagienny i wilgotny roślinność przechodzi do boru świeżego i mieszanego. Przed II wojną światową na terenie obecnego rezerwatu wydobywano torf. Jego nienaruszone, pierwotne pokłady zachowały się w centralnej części obszaru chronionego. Możemy tu zobaczyć torfowiska, na których masowo występuje owadożerna roślina – rosiczka okrągłolistna.

W terenie spotykamy liczne, niewielkie jeziorka oraz doły po wybieraniu torfu nie zajęte jeszcze przez roślinność. Tylko stawy w południowej części rezerwatu porośnięte są roślinnością wodną, z licznie występującymi turzycami. W runie dominują: żurawina błotna, bagno zwyczajne i borówka bagienna.

Teren wokół torfowisk zajmuje bór bagienny. Jego drzewostan tworzy sosna z domieszką brzozy omszonej, miejscami rosną skupiska wierzby, a w poszyciu występuje kruszyna. Tutaj runo jest ubogie, panuje trzęślica modra i borówka czarna. Od wschodniej i północnej strony bór bagienny graniczy z borem świeżym, w którym rosną charakterystyczne dla tego zespołu gatunki: modraczek siny i śmiałek pogięty.

Bogaty jest świat fauny. Żyje tu mnóstwo owadów, głównie ważek, przedstawicieli płazów (żaba moczarowa i wodna) oraz gady (jaszczurka zwinka, zaskroniec zwyczajny i żmija zygzakowata). Te ostatnie zwierzęta upodobały sobie kępy mchów.

Znajdują się tu ostoje i miejsca lęgowe rzadkich gatunków ptactwa wodno-błotnego. Gnieździ się brodziec samotny, obserwowano także przeloty jesienne brodźca leśnego i krwawodziobego. W pobliżu rezerwatu występuje bocian czarny, kaczka krzyżówka, cyranka i cyraneczka. W części borowej pospolite są gatunki ptaków śpiewających i dziuplaków, głównie sikory i dzięcioły. Z drapieżników częsty jest tu myszołów. Teren rezerwatu odwiedzają sarny, jelenie, dziki, a sporadycznie łosie.