Przełom Jasiołki
Lokalizacja: pow. krośnieński, gm. Dukla
Typ: Krajobrazowy
Utworzony został w 1976 roku, zajmuje powierzchnię 123,41 ha. Rezerwat „Przełom Jasiołki” znajduje się na terenie wsi Daliowa. Obszar Beskidu Niskiego, w którym znajduje się ten rezerwat, określany często nazwą Beskidu Dukielskiego, odznacza się dominacją niskich grzbietów i masywów górskich mieszczących się zwykle w przedziale wysokości od 650 do 750 m n.p.m. Jedynie szczyt Kamień, położony w paśmie granicznym na południe od rezerwatu, osiąga wysokość 857 m n.p.m.
Rezerwat obejmuje klasyczny i bardzo typowy dla Beskidu Niskiego rejon przełomowego odcinka rzeki Jasiołki o szczególnie malowniczym krajobrazie oraz urozmaiconej morfologii. Rzeka tworzy tu wąską, głęboko wciętą dolinę pomiędzy dwoma wzniesieniami: Ostrą (687 m n.p.m.) i Piotrusiem (727 m n.p.m.). W zachodniej części rezerwatu dno doliny jest bardzo wąskie (około 20 m), zbocza są strome, miejscami skaliste. Wzdłuż lewego brzegu Jasiołki występują ścianki skalne, obrywy i podcięcia, osiągające do 30 m wysokości. W kierunku wschodnim dolina rozszerza się i w okolicy gajówki Spalone osiąga już około 700 m szerokości. Meandrująca w tym rejonie Jasiołka podcina lewe zbocze doliny, tworząc tu stale osypujące się urwisko o wysokości 25 m. Północny stok Ostrej, na którym znajduje się przeważająca powierzchnia rezerwatu, charakteryzuje się bardzo zmiennym stopniem nachylenia, od stromych i urwistych, poprzez lekko pochyłe do lokalnie płaskich. Teren rezerwatu, a szczególnie jego zachodnia część, obfituje w rozległe języki i nisze osuwiskowe, obrywy skalne i wielkie pola rumowisk. Zróżnicowanie wysokościowe terenu wynosi 230 m (390–620 m n.p.m.).
Zbocza Ostrej porośnięte są naturalnym drzewostanem, będącym pozostałością dawnej Puszczy Karpackiej. Przeważa buczyna z miesiącznicą trwałą w runie. Możemy również zobaczyć dorodne jodły, jawory i wiązy górskie. W lecie przed wejściem do rezerwatu uwagę zwracają łany wysokich roślin z żółtymi kwiatami. To smotrawa okazała – roślina wschodniokarpacka licznie występująca w tym miejscu. W rezerwacie znajduje się także jedno z największych w Polsce stanowisk języcznika zwyczajnego (jedynej w kraju paproci o nie podzielonych liściach). Z innych osobliwości przyrodniczych warto wymienić takie rośliny, jak: wawrzynek wilczełyko, parzydło leśne, ciemiężyca zielona, lilia złotogłów, sałatnica leśna, tojad wiechowaty, lulecznica kraińska, a także turzyca siedmiogrodzka. W rezerwacie znajduje się także siedlisko bociana czarnego.
